2.
Купцова Анастасия
(03.04.2011 22:17)
0
Для начала я должна рассказать о том, какие события происходили на описываемой мною территории. А именно про бесконечные набеги со стороны врагов и междоусобные войны: «Маюць даніну Варагі, што прыходзяць з замор’я, на Чудзі, на Славенах, на Меры, на Весях, і на Крывічах, а Хазары маюць на Палянах, на Севяранах, на Вяцічах, маюць па беле і вавёрцы ад дыму.І выгналі Варагаў за мора, і не далі ім даніны, і пачалі самі сабе валадарыць, і не было ў іх праўды, і ўзняўся род на род, і была ўсобіца ў іх, і ваяваць самі на сябе пачалі” И чтобы прекратить подобное положение вещей этим землям нужны были руководители (князи). При анализировании данного текста я выделила 5 главных форм подчинения одним государством другого. 1. «пасадзіць свайго мужа», “пасадзіць пасадніка”, “пасада сына” ( либо другого родственника) “Памёр жа Рурык, перадаў княжанне сваё Алегу, які быў з ягонага роду, даўшы яму на рукі сына свайго Ігара, бо той быў яшчэ вельмі малы” “У год 6390 (882). Пайшоў Алег, узяўшы шмат сваіх вояў, Варагаў, Чудзі, Славенаў, Меру, Весь, Крывічоў, і прыйшоў да Смаленску з Крывічамі, і ўзяў горад Смаленск, і пасадзіў у ім свайго мужа. Адтуль пайшоў уніз, і прыйшоў і ўзяў Любеч, і пасадзіў мужа свайго”. “Наўгародцы прыйшлі з Мсціславічам з Усеваладам да Неклачу. І тады Палачане, сабраўшыся, выгналі Давыда з сынамі, узяўшы Рагвалода, пайшлі да Мсціслава, просячы яго да сябе князем, і стварыў волю іх Мсціслаў, узяўшы Рагвалода, павялі яго ў Полацк” “У год 6478 (970). Святаслаў пасадзіў Яраполка ў Кіеве, а Алега ў Драўлянскай зямлі. У той жа час прыйшлі людзі Наўгародскія, просячы князя сабе: “як ня пойдзеце да нас, то знойдзем князя сабе”. І мовіў да іх Святаслаў: “калі хто да вас пойдзе”. І адмовіліся Яраполк і Алег, і кажа Дабрыня: “прасіце Ўладзіміра”. Уладзімір бо быў ад Малушы, міласніцы Вольгавы, сястра была Дабрыню, бацьку ж мела Малка Любчаніна, і быў Дабрыня дзядзькам Уладзіміру. І кажуць Наўгародцы Святаславу: “дай нам Уладзіміра”. І ўзялі Наўгародцы Ўладзіміра сабе, і пайшоў Уладзімір з Дабрыням, дзядзькам сваім, да Ноўгараду, а Святаслаў да Пераяслаўцу” 2. «даніна» « Пачаў Алег ваяваць на Драўлянаў, і прымучыў іх, пачаў на іх даніну мець па чорнай куніцы“ “Паслаў Алег да Радзімічаў, мовячы: “каму даніну даеце?”, яны ж кажуць: “Хазарам”. І сказаў ім Алег: “не давайце Хазарам, але мне давайце”, і далі Алегу па шэлягу, як і Хазарам давалі.” “У год 6455 (947) ідзе Вольга да Ноўгараду і ўсталёўвае па Мсце пагосты і даніну, і па Лузе пагосты і даніну і аброкі; і ловы яе сталі па ўсёй зямлі” 3. военные действия, убийство Сражение Ярополка и Олега: “Перамог Яраполк Алега. І ўвайшоў Яраполк у горад Алегаў, прыняў воласць яго і паслаў шукаць брата свайго; і, шукаючы, яго не знайшлі. І мовіў адзін Драўлянін: “я бачыў учора, як спіхнуты быў з моста”. І знайшлі знізу Алега пад трупамі, і ўнеслі, і паклалі яго на дыване. І прыйшоў Яраполк да яго, і плакаў, і казаў Свенгельду: “глядзі, бо ты гэтага жадаў”. І пахавалі Алега на месцы ля гораду Уручага, і ёсць магіла яго ля Ўручага і да гэтых дзён. І прыняў воласць ягоную Яраполк. […] Чуў жа Ўладзімір у Ноўгарадзе, што Яраполк забіў Алега, застрашыўся, збег за мора; а Яраполк пасадзіў пасадніка свайго ў Ноўгарадзе, і быў уладаром адзіным у Русі” “І прыйшоў да гораў Кіеўскіх, і ўбачыў Алег, як Аскольд і Дзір князююць, і схаваў ваяроў у лоддзях, а іншых ззаду пакінуўшы, а сам прыйшоў, несучы Ігара малога. І падыйшоў пад Вугорскае, схаваўшы вояў сваіх, і паслаў да Аскольда і Дзіра, мовячы: “мы ёсць гасцямі, ідзем у Грэкі ад Алега і ад Ігара-княжыча, прыйдзіце ж з родамі сваімі да нас”. Аскольд жа і Дзір прыйшлі, і выскачылі ўсе з лоддзяў, і кажа Алег Аскольду і Дзіру: “вы не князі, ня княскага роду, але я ёсць княскага роду”, і вынес Ігара: “а гэта сын Рурыкавы”. І забілі Аскольда і Дзіра…” 4. брак “…Пра гэтых жа Ўсяславічаў распавядзем, як казалі тыя, хто ведаў раней. Як Рагвалод трымаў і валодаў і княжыў у Полацкай зямлі, а Ўладзімір - у Наўгародскай, дзіцём шчэ будучы і паганцам. І быў у яго дзядзька ягоны, Дабрыня, ваявода, і харобар, і прыгожы муж. Ён паслаў да Рагвалода прасіць дачку яго за Ўладзіміра. Ён жа кажа дачцы сваёй: “ці жадаеш за Ўладзіміра”, яна ж кажа: “не жадаю разуці рабыніча, але Яраполка жадаю”; быў бо Рагвалод прыйшоў з замор’я, меў воласць сваю ў Полацку. Пачуўшы ж, Уладзімір разгневаўся ад тых словаў, што мовіла: “не жадаю разуці рабыніча”, паскардзіўся Дабрыню ды споўніўся ярасцю. І ўзяў вояў і пайшоў на Полацк, і перамог Рагвалода. Рагвалод жа ўцёк у горад. І прыступіў да гораду (Уладзімір), і ўзяў горад, і самога Рагвалода захапіў, і жонку ягоную, і дачку ягоную. Дабрыня, ганьбуючы яго (Рагвалода) і дачку ягоную, заручыў ёй рабыніча і загадаў Уладзіміру быць з ёй перад бацькам яе і маці. Потым бацьку яе забіў (Уладзімір), а саму ўзяў за жонку і назваў Гарыславай, і нарадзіла Ізяслава” 5. Народ сам зовёт князя “І сказалі: “пашукаем самі сабе князя, каб валодаў намі ды радзіў па радзе, па праве”. Пайшлі за мора да Варагаў, да Русі, - бо завуцца тыя Варагі Русь, які ёсць іншыя, што завуцца Свеі, іншыя - Ўрманы, Англяне, іншыя - Готы, - так і гэтыя. Казалі Русі Чудзь, Славене, Крывічы і Весь: “зямля нашая вялікая і заможная, а парадку ў ёй няма; ды пайдзіце княжыць ды валодаць намі”. І абраліся тры браты з родамі сваімі, і ўзялі з сабою ўсю Русь, і прыйшлі да Славенаў найперш, і зрубілі горад Ладагу, і сеў старэйшы ў Ладазе, Рурык, а другі, Сінявус – у Белавозеры, а трэці, Трувор – у Ізборгу. І ад тых варагаў празвалася Руская зямля. Па двух гадах памёрлі Сінявус і брат ягоны, Трувор, і прыняў Рурык уладу ўсю адзін; і прыйшоў да Ільменю, і зрубіў горад над Волхавам, і назваў яго Новагорад, і сеў тут княжыць” Выполнила Купцова А.В. ГРУППА 02061-2
|